1) tussleNoun
|
|
| Disorderly fighting. Scuffle between Afridi and his fans. | ہاتھا پائی |
2) tussleVerb
|
|
| Fight or struggle in a confused way at close quarters. The drunken men started to scuffle. | گتھم گتھا لڑائی کرنا ہاتھا پائی کرنا |
3) tussleVerb
|
|
| Make messy or untidy. The child mussed up my hair. | بگاڑنا خراب کرنا الٹ پلٹ کرنا |